باز هم فاطمیه آمده است وزمین وزمان سر زاری وشرم فرود آورده اند...
خوب گوش کن تا بشنوی که نوای واویلا در زمین چگونه پیچده است...
خوب بنگر تا ببینی اشک ماتم از چشمان آسمان وآسمانیان جاری شده است ...
این نوای فاطمیه است نوای قیامتی که مردو نامرد از هم تمیزداده خواهند شد...
وچه عجیب است که در این معرکه یک بانو ملاک شناخت مرد از نامرد شد...
و وای بر مایی که از تبار مردانیم ونامردی میکنیم...
و وای برمایی که از دیار سیلی خوردگانیم وامروز سیلی میزینم...
چه شده است ما را که نوای هل من ناصر را می شنویماما لبخند می زنیم...
چه شده است ما را که می بینیم اما میگذریم...
چه شده است که فاطمه(س) را میشناسیم اما فاطمی نمی شویم !چه شده است ما را؟!.....
آخر مگر در ازل عهد ابدی نبسته بودیم که یاری کنیم خاندانش را ...
پس چرا امروز به دستان بسته علی فقط نگاه میکنیم!!!
چه شده است که نمکدان ها را می شکنیم و بر شکستنمان
افسوس نمی خوریم چه شده است مارا...؟! فاطمیه آمده است ...
چه شده است ما را...؟!