غزه تنها است و تنها خواهد ماند. کودکان سرزمین اورشلیم در تنهایی جان می‌دهند. کجاست عیسا دمی که احیای ما کند؟ تنهایی می‌تواند به وسعت 360 کیلومتر نوار غزه باشد یا زاویه 360 درجه یک دایره. کجاست خدایی که رود نیل را از وسط شکافت تا کرشمه‌ای کند و بازار ساحری بشکند؟

کجاست آن قادر متعال که جان یکی از انسان‌های خوبش را با تارهای عنکبوت از مرگ نجات داد؟ کجا هستند جمال عبدالناصر، خالد اسلامبولی، احمد قصیر و مصطفا مازح که جرات را معنایی دوباره بخشند؟ تمام مشکلات فلسطین حل خواهد شد، کافیست ما نباشیم و ما خفقان بگیریم تا یهودی‌ها و صهوینیست‌ها تمام مردم غزه را به هلوکاست هزاره سوم مهمان کنند.

هر کاری می‌کنم نمی‌توانم از دست کابوس مرگ ??? کودک افغان در یک روز بر اثر سرما خلاصی پیدا کنم. هلوکاستی که در غزه در انتظار یک و نیم میلیون انسان است نفس آدم را بند می‌آورد. چکار می‌توانم انجام دهم؟ کودک و پیر. بچه محتاج به پوشک و شیر. ولی روسَرشان هست موشک و تیر. صدای توپ و تانک خبر می‌دهد از جنگ نابرابر. همه زیر هجوم دشمن. همه تیکه پاره شدن. اونا بی‌پشتن. نمی‌توانم بگیرم جلوی ترکش. قانون سوم نیوتن می‌گوید هر عملی، عکس‌العملی دارد. بالاخره می‌رسد جنگ جهانی سوم.

آن لحظه‌ای که شما دارید کمی شکر به هات چاکلت‌تان اضافه می‌کنید کودکان غزه مرگ را به آغوش می‌کشند و این خون آنان است که ادامه‌ دهنده‌ی راه آزادی است. و چه سعادتمند آنهایی که با مرگ طبیعی از دنیا نمی‌روند. وقتی که دارید در کافه‌های مورد علاقه‌تان درباره‌ی علل بروز بحران در منطقه و نتایج آناپولیس به شیوه‌ی علمی بحث می‌کنید این هلی‌کوپترهای آپاچی اسراییل است که غزه را با راکت هدف قرار می‌دهند